Na zijn monumentale Zevende en Achtste had Sjostakovitsj’ Negende in 1945 het triomfantelijke sluitstuk van zijn drie ‘oorlogssymfonieën’ moeten worden.

Een lofzang op de overwinning en de Sovjet-heldenmoed. Maar bij de première klonk een veel korter, satirisch werk. Stalin reageerde onthutst. Van de brutale galop met een vleugje slapstick tot inktzwarte weemoed in de schrijnende fagotsolo’s, de Negende is typisch Sjostakovitsj.

Daarnaast soleert concertmeester Lei Wang in het Vioolconcert van Barber – ja, die van het beroemde Adagio for Strings! “Dit is een van de populairste en meest gespeelde vioolconcerten van de 20e eeuw. Het heeft prachtige, diepzinnige melodieën en een virtuoze finale,” aldus Lei.