Traag tokkelen de strijkers een aarzelend pizzicato gekleurd door kleine wolkjes klarinet, en dan, daar bovenuit stijgend, die oneindig tedere vioolmelodie. Kippenvel krijg je ervan.

Het andante uit Prokofjevs Tweede Vioolconcert is zonder twijfel één van de allermooiste delen uit het vioolrepertoire. Is het de heimwee? Het was een van de laatste werken die de Russische componist in Amerika schreef. In dit concert vertolkt door Alexandra Conunova. Haar opname van Prokofjevs Sonates werd door Gramophone de hemel in geprezen. “Vloeibaar gemak, virtuositeit en subtiele spontaniteit” schreef het toonaangevende muziekblad.

Chef–dirigent Duncan Ward dirigeert verder een eerbetoon aan eeuwenoude renaissancemuziek van Sweelinck en symfonische kleurenrijkdom van Respighi. Deze Italiaanse meester componist schilderde op onnavolgbare wijze klaterende fonteinen, Nero’s Circus Maximus en zonovergoten oogstfeesten van het oude Rome.