Diederik was bijna 8 jaar toen de eerste mensen landden op de maan. De korrelige beelden van astronauten in witte pakken maakten een onuitwisbare indruk. Net als de beelden en geluiden van Vietnam en Cambodja. En Toppop niet te vergeten. Zijn wereldbeeld werd mede gevormd door Kuifje en Asterix. En misschien is dat nog wel steeds zo.
De kracht en betekenis van herinnering. Daarover gaat Diederiks 5e solo. Hij vraagt zich af wat er, anno nu, over is van de verbazing, verwondering en bewondering van een ventje van bouwjaar ’61. Goed nieuws: meer dan genoeg om een avond mee te vullen. Het jongetje van toen kijkt naar de wereld van nu. En andersom. Een halve eeuw terug in de tijd is voor meesterverteller Van Vleuten maar een kleine stap. Wat die kleine stap voor de mensheid betekent, weten we na afloop.
Papyruszaal
Rang 1 € 25
Zet op wensenlijst
'Apollokind Van Vleuten ontroert'
★★★★
NRC
'Van Vleuten een geweldige verteller noemen is
ondertussen een enorm cliché, maar niet voor niets.'
★★★★
De Volkskrant
'Diederik van Vleuten herdenkt zijn vader
met geweldige reis naar de maan.'
keuze van de criticus
Theaterkrant
'In Bouwjaar '61 toont Van Vleuten zich
opnieuw een fantastische verteller.'
Parool
Foto
Hessel Stuut
Bob Bronshoff